Η “πολιτική” υποκρισία περισσεύει σε αυτόν τον τόπο

Η “πολιτική” υποκρισία περισσεύει σε αυτόν τον τόπο

Η γύμνια ενός συστήματος που λειτουργεί μόνο όταν πρόκειται να δοξαστεί

Χορτάσαμε. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Από συσκέψεις, από μέτρα, από καλέσματα σε εγρήγορση, από υποσχέσεις για ριζικές αλλαγές που δεν έρχονται ποτέ. Κάθε φορά που η Κρήτη “ματώνει”, κάθε φορά που ένα τραγικό περιστατικό συγκλονίζει, βλέπουμε το ίδιο έργο σε επανάληψη. Οι ίδιοι πρωταγωνιστές, τα ίδια λόγια, τα ίδια βλέμματα στις κάμερες.

Το σενάριο δεν αλλάζει, μόνο τα θύματα. Το μακελειό στα Βορίζια δεν ήταν η πρώτη φορά που η κοινωνία ταρακουνήθηκε. Ήταν όμως άλλη μια στιγμή που αποκάλυψε, ξεδιάντροπα, τη γύμνια ενός συστήματος που λειτουργεί μόνο όταν πρόκειται να δοξαστεί, να φωτογραφηθεί, να “φανούν οι Αρχές”. Όταν πέφτει το αίμα, όταν οι σφαίρες γράφουν ιστορίες πόνου, τότε θυμόμαστε τις συσκέψεις. Τότε οι “αρμόδιοι” μαζεύονται γύρω από ένα τραπέζι, μιλούν για μέτρα, για αυστηρότερους ελέγχους για «καμία ανοχή στη βία» και μόλις περάσουν μερικές μέρες, μόλις τα φώτα των καμερών σβήσουν, η σιωπή επιστρέφει.

Μια δήλωση κι όλα καλά. Ένα δελτίο Τύπου, δυο λέξεις συμπάθειας και καθαρίσαμε. Ο καθένας συνεχίζει τη ρουτίνα του, οι ίδιοι που σήμερα μιλούν για ευαισθησία αύριο θα ποζάρουν χαμογελαστοί σε εγκαίνια, σε γιορτές, σε φωτογραφίες “για το καλό του τόπου”. Για τη δόξα όλοι πρόθυμοι. Για την ουσία, κανείς. 

Παρακολουθούμε όλες αυτές τις μέρες τους αιρετούς (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων)… σιωπή. Βεβαίως γιατί να μιλήσουν, μιας και μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με μια μερίδα πολιτών που τους αρέσει η ανομία. Ακόμα και οι ανακοινώσεις με διακριτικό πολιτικό χρώμα, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.

Η πολιτική διπλωματία καλά κρατεί. Αλήθεια, ποιοι είναι αυτοί που σε αυτές τις περιπτώσεις θα θωρακίσουν την κρητική λεβεντιά; Σίγουρα όχι αυτοί που αύριο θα ποζάρουν σε εγκαίνια. Τελικά η σωτηρία για να έρθει πρέπει να αλλάξουν αυτοί που διοικούν ή καλύτερα εμείς που τους επιλέγουμε. Μακριά από εμάς το… τσουβάλιασμα. Σαφώς και υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, μόνο που είναι ελάχιστες μπροστά σε αυτήν την “πολιτική” υποκρισία, που αύριο θα ξαναοπλίσει χέρια Κρητικών.
 


Source link