Ήρθε στην Κρήτη από την Αθήνα, αρχές της δεκαετίας του ‘90, για σπουδές… κι έκτοτε δεν ξαναέφυγε. Το νησί έγινε και δικός του τόπος. Ο Χρήστος Σουρουλής, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, διατηρώντας -λόγω καταγωγής – την ακριβοδίκαιη ματιά ενός “τρίτου” παρατηρητή, μακριά από τα μεροληπτικά στεγανά της εντοπιότητας – χαρακτηρίζει άδικη και παραπλανητική την απόπειρα στοχοποίησης και απόλυτης ταύτισης της Κρήτης με την εγκληματικότητα.
“Βρισκόμαστε σε μία παρατεταμένη κρίση”
Στο podcast του Cretalive αναδεικνύει τον σπουδαίο ρόλο της εκπαίδευσης στη διάπλαση ανθρώπων σκεπτόμενων, ενεργών κοινωνικά και πολιτικά, με ενσυναίσθηση και σεβασμό στον περίγυρό τους.
Ως δευτερογενής φορέας κοινωνικοποίησης το ελληνικό δημόσιο σχολείο μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στον όποιο επαπειλούμενο κατήφορο, υπογραμμίζει.
Η Κρήτη παρά τα παραστρατήματά της, δεν έχει πάρει εντελώς τον κακό δρόμο, ξεκαθαρίζει.
Σχηματικά μιλώντας, υψώνει ασπίδα προστασίας στα παιδιά που παρά τις όποιες παρεκκλίσεις, τα δικά τους…αμαρτήματα είναι τις περισσότερες φορές… αγνοήματα (κατά την θρησκευτική ορολογία), ελλείψει ορθών ερεθισμάτων, στη διαδικασία της διαπαιδαγώγησής τους.
“Σίγουρα πολλά ξεκινάνε από την οικογένεια αλλά και η οικογένεια με τη σειρά της επηρεάζεται από άλλους παράγοντες. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε μια παρατεταμένη οικονομική κρίση τα τελευταία χρόνια” υπενθυμίζει ο κ. Σουρουλής.
“Τα σχολεία στηρίζονται στον πατριωτισμό του εκπαιδευτικού”
Την ίδια ώρα, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές “παλεύουν” με ελάχιστα μέσα να φέρουν εις πέρας το δύσκολο έργο τους, περιγράφει.
“Οφείλουμε να προστατεύσουμε τη νέα γενιά, γι’ αυτό χρειαζόμαστε αλλαγή πολιτικής” τονίζει, επισημαίνοντας πως στην Ελλάδα η διαφθορά τείνει να θεωρηθεί κάτι το… δεδομένο, “κι όποιος νέος δεν μπορεί να την αντέξει σκέφτεται τη μετανάστευση!”.
Η όλη συζήτηση γύρω από την παραβατικότητα συχνά εργαλειοποιείται, μεθοδευμένα από την κυβέρνηση, με έναν και μόνο στόχο: τον αποπροσανατολισμό μας από τα ουσιώδη, υποστηρίζει ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου.
Αν υπήρχε πρόθεση για περιορισμό των φαινομένων βίας μεταξύ μαθητών “θα είχαμε σχολικούς ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς σε κάθε σχολείο” σχολιάζει.
Αντ’ αυτών, το πρώτο κουδούνι “χτύπησε” σε πολλές σχολικές μονάδες – του Ρεθύμνου και όχι μόνο – με πάρα πολλά κενά.
“Πολλά σχολεία στηρίζονται στον πατριωτισμό του εκπαιδευτικού” σημειώνει με νόημα, ζητώντας να σταματήσει η απαξίωση του λειτουργήματός του ώστε αυτό να μην χάσει το κύρος του!
Συνιστά ψυχραιμία: “οφείλουμε να διεκδικούμε καλύτερες συνθήκες για τα σχολεία μας ,από τη μια μεριά, και από την άλλη να προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τους μαθητές μας”.
Η αγάπη για μάθηση και προσφορά ισοδυναμεί με τη φλόγα που διατηρεί ζωντανή την εκπαίδευση.
“Η Κρήτη έχει γίνει καλύτερη, αλλά έχει έναν μονοδιάστατο προσανατολισμό”
Συγκρίνοντας την Κρήτη που (τον) βρήκε τότε με αυτή που συναντά σήμερα εξάγει το συμπέρασμα πως σε πολλά πράγματα έχει γίνει καλύτερη, σε επίπεδο νοοτροπίας, μεταφέροντας προσωπικά του βιώματα.
Παλαιότερα, φερ’ ειπείν, σπάνια ένας οδηγός παραχωρούσε προτεραιότητα. Η φιλοζωία επίσης έχει αναπτυχθεί σημαντικά, σε όλα τα φύλα κι όλες τις ηλικίες.
Ο οικονομικός προσανατολισμός, όμως, παραμένει μονοδιάστατος: ο τουρισμός μαζί με τα οφέλη του φέρνει και αλλοτρίωση σε πολλούς τομείς, κυρίως ηθικούς και αξιακούς.
Τρανό παράδειγμα, το στεγαστικό πρόβλημα.
“Εμείς μείναμε συνειδητά στην Κρήτη επειδή την αγαπάμε. Πρέπει να γίνει κάτι άμεσα με τη στέγη, γιατί θα αρχίσουμε να φεύγουμε… όλοι!” προειδοποιεί.
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Ρέθυμνο
Source link
