Όταν η δημόσια εξουσία μετατρέπεται σε εργαλείο διαχείρισης και τα κέντρα του χρήματος υπαγορεύουν την πολιτική ατζέντα, τι απομένει από την έννοια του πολίτη;
Η νέα “φόρμουλα” της πολιτικής: Νομενκλατούρες της διαχείρισης φεουδοποιούν τη δημόσια εξουσία και τη μετατρέπουν σε ιστορία χρήματος, με κέντρα χρήματος που γίνονται εξουσία. Είναι να αναρωτιέσαι πώς η πολιτική διεθνώς αποτελεί μια μόνιμη αντιδικία με την καθημερινότητα των πολιτών;
Και επίσης γιατί η πολιτική έφτασε να γίνει φτηνό σόου, ένα εικονικό ψηφιακό θέαμα μέσα σε μια κοινωνία ιδιωτών και έπαψε να αποτελεί μια αγωνιστική δράση σε μια κοινωνία πολιτών;
Η πολιτική αποτελεί ένα πολιτικό επικοινωνιακό βεγγαλικό, ένα υβρίδιο πολιτικής φάρσας, που απευθύνεται στο εκτροφείο των πολιτών.
Σ’ εκείνο το εκτροφείο των πολιτών με το αναπεπταμένο πεδίο βοσκής του, όπου διαμορφώνει την άποψή του από την τηλεχαβούζα και παγιδεύεται με ευκολία στην εκπολιτισμένη βαρβαρότητα, όπου το ψεύτικο παρουσιάζεται σαν αληθινό, το φτιαχτό σαν γνήσιο. Και τελικά τίποτα δεν παραμένει στη θέση του, γιατί όλα κινούνται στην αταξία που λογαριάζονται ως επιτυχία.
Source link
