Η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Λιβύη θύμιζε περισσότερο χορό διπλωματικού ταγκό παρά ουσιαστική συζήτηση για την επίλυση ενός ακόμα φλέγοντος ζητήματος, που δείχνει να αναφύεται στους κόλπους της Μεσογείου.
Τι έγινε λοιπόν; Ο πρέσβης της Ελλάδας Ευάγγελος Σέκερης δήλωσε, με την απαιτούμενη ευγένεια, πως «είμαστε έτοιμοι για εποικοδομητικό διάλογο», υπογραμμίζοντας φυσικά τη σημασία του διεθνούς δικαίου. Απέναντί του, ο Λίβυος πρέσβης Αλ Σουν ανταπέδωσε τις φιλοφρονήσεις, διαβεβαιώνοντας ότι η χώρα του «πάντοτε εκτείνει χείρα συνεργασίας», αρκεί βέβαια να ξεχάσουμε εκείνες τις “παρεξηγήσεις” περί ερευνών νοτίως της Κρήτης.
Εντωμεταξύ, για να μην ξεχνιόμαστε, η ελληνική πλευρά κλήθηκε στο λιβυκό ΥΠ.ΕΞ. για διαμαρτυρία και όλοι συμφώνησαν ότι… τίποτα δεν είναι προκλητικό αν το πούμε με όμορφες λέξεις. Κάπως έτσι, στη δημόσια σκηνή όλοι… πίνουν νερό στο όνομα της διπλωματίας, ενώ πίσω από τις κλειστές πόρτες συνεχίζουν απτόητοι τις κινήσεις τους.
Η εύθραυστη ασφάλεια
Η δε απεσταλμένη του ΟΗΕ, Χάνα Τέτε, υπενθύμισε τις εκεχειρίες, τις επιτροπές και τις επιτροπές των επιτροπών, χωρίς κανείς να ξεχνά πόσο εύθραυστη είναι η ασφάλεια στη Λιβύη. Αλλά όπως πάντα, όλοι ελπίζουν – ή μήπως απλώς προσποιούνται – πως «τον πρώτο λόγο θα έχει η διπλωματία»… απτό παράδειγμα η περιοχή που διανύουμε… ε;
Με λίγα λόγια, ακόμη μια συνεδρίαση για να πουν όσα πρέπει, ενώ αφήνουν όσα εννοούν να αιωρούνται. Δημάδη… άλλα λόγια να (μην) αγαπιόμαστε, με το “σίριαλ” να συνεχίζεται κι εμείς να περιμένουμε η επόμενη σεζόν να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.
Οι θησαυροί βρίσκονται κοντά μας
Μπαίνοντας για τα καλά στην “καρδιά” του καλοκαιριού, με τον υδράργυρο να ανεβαίνει και τις μέρες να ζητούν απεγνωσμένα μια ανάσα δροσιάς, ανακαλύπτουμε ξανά ότι οι μικροί, κρυφοί θησαυροί του τόπου μας βρίσκονται πιο κοντά μας από ποτέ άλλοτε. Όπως η πανέμορφη παραλία Χελιδόνι, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το Ηράκλειο, που πριν από λίγες μέρες αποτέλεσε την πηγή της δικής μου προσωπικής ανακάλυψης (ίσως να μπήκα λίγο αργά στο παιχνίδι για μερικούς, μα ποτέ δεν είναι αργά για νέες ανακαλύψεις).
Παράδεισος
Η αλήθεια είναι ότι για καιρό την προσπερνούσαμε βιαστικά, αφοσιωμένοι στους μεγάλους δρόμους και τους δημοφιλείς προορισμούς – τις γνωστές παραλίες του νομού. Όμως αρκεί μια απλή απόφαση, μια στροφή (που λέει και ο Ρέμος) και λίγα σκαλοπάτια για να βρεθείς ξαφνικά σε έναν μικρό παράδεισο.
Εκεί, σε μια μικρή οργανωμένη παραλία με ελάχιστες ξαπλώστρες συνειδητοποιεί κανείς ότι οι πιο αυθεντικές εμπειρίες καλοκαιριού είναι συχνά αυτές που κρύβονται σε μικρές γωνιές του τόπου μας – ενώ σε όσους δεν αρέσει η βαβούρα των μεγάλων beach club, τότε σε αυτόν τον προορισμό βάζουμε 10 – διότι δε χρειάζεται να “ξεφύγεις” μακριά για να βρεις την ηρεμία σου.
Source link
