Οι Μυροφόρες γυναίκες πρωτοστάτησαν στα ιερά δρώμενα του θείου Πάθους, όταν οι μαθητές του Χριστού διασκορπίστηκαν από τον φόβο των Ιουδαίων και επέστρεψαν ο καθένας «εις τα ίδια». Μετά τη Σταύρωση του Χριστού έλαβαν χώρα αρκετά γεγονότα και μάλιστα σε πολύ σύντομο σχετικά διάστημα. Οι κρυφοί μαθητές Ιωσήφ και Νικό-δημος ανέλαβαν δράση για την ταφή του Κυρίου. Οι Μυροφόρες, πα-νταχού παρούσες, με πρωτοκορυφαία τη Μητέρα του Κυρίου, παρα-κολουθούσαν από κοντά τα γενόμενα, συμμετείχαν με τον τρόπο τους στην αποκαθήλωση και την ταφή του μεγάλου νεκρού. Και κυρίως πρωτοστάτησαν στην αναγγελία της Ανάστασης. Έγιναν οι πρώτες ευαγγελίστριες (Κυριακή των Μυροφόρων).
Οι κρυφοί μαθητές, οι Μυροφόρες, οι Φαρισαίοι, οι Ρωμαίοι, πρωταγωνιστούν μετά τη Σταύρωση σε μια σειρά γεγονότων, μερικά από τα οποία φαίνονται δευτερεύοντα ή και ασήμαντα, αλλά που όλα μαζί συνθέτουν ένα θαυμαστό παζλ. Και δείχνουν ότι όλα κατευθύνο-νται από την υπερέχουσα σοφία του Θεού, όλα υπακούουν στο πολυ-δύναμο, αγαθοποιό σχέδιό του.
Έτσι λοιπόν, αντί για τους ασήμαντους κοινωνικά μαθητές, πιστο-ποιούν τον θάνατο του Χριστού οι επίσημοι άρχοντες του Ισραήλ Ιω-σήφ και Νικόδημος. Ο Πιλάτος, η τοπική ανώτατη ρωμαϊκή πολιτική ε-ξουσία, ακολουθώντας την πάγια κανονική διαδικασία, ζητάει επίσημη αναφορά του εκατοντάρχου και επιβεβαιώνει έτσι πανηγυρικά και αυ-τός τον θάνατο του Χριστού. Ο στρατιώτης λογχίζει την πλευρά του Ε-σταυρωμένου και τρέχει αίμα και ύδωρ, πράγμα που επιβεβαιώνει τον πραγματικό του θάνατο.
Μπρος στα μάτια εχθρών και φίλων, ο νεκρός τυλίγεται σφιχτά με σεντόνι και εμβαπτίζεται σε μεγάλη (άνω των 32 κιλών) ποσότητα μύρων, που θα γίνονταν εν συνεχεία ένα με το δέρμα και θα οδηγούσαν σε άμεση ασφυξία, αν παρ’ ελπίδα ήταν ακόμα ζωντανός. Επισήμως πι-στοποιηθέντα τα πάντα, αφαιρούν κάθε βάση από τα φληναφήματα που θα διατυπώνονταν διαχρονικά από ανόητα μυαλά, ότι δήθεν ο Χρι-στός δεν πέθανε πραγματικά στον Σταυρό, αλλά έπεσε προσωρινά σε λιποθυμία ή κώμα και κατόπιν στη δροσιά του τάφου συνήλθε.
Ο τάφος όπου τέθηκε το σώμα του Χριστού, ήταν καινούργιος, α-χρησιμοποίητος. Δεν υπήρχε εκεί πριν άλλος θαμμένος νεκρός, που θα μπορούσε ίσως να μπερδευτεί με τον Χριστό.
Ο τάφος κλείστηκε και σφραγίστηκε προσωπικά από τους Φαρισαίους και τη ρωμαϊκή κου-στωδία. Η φρουρά των δεκαέξι στρατιωτών απέκλειε το ενδεχόμενο κλοπής του νεκρού από τους μαθητές. Είχαν ληφθεί λοιπόν προληπτικά όλα τα επίσημα μέτρα, για να αποκλειστεί κάθε απρόοπτο, να θαφτεί μια για πάντα η υπόθεση «Χριστός». Μα όλα ο Θεός τα χρησιμοποίησε για το αντίθετο. Για να πιστοποιηθεί πανηγυρικότερα η Ανάσταση. Να κλείσουν τα στόματα όλων των αρνητών.
Έγιναν όλα με επίσημο τρόπο, για να διαπιστωθεί εξ ίσου επίσημα και η ανατροπή τους. Παρά τα μέτρα, ο Χριστός αναστήθηκε. Ο τάφος ανοίχτηκε. Οι σφραγίδες έσπασαν. Οι Μυροφόρες, οι στρατιώτες, οι απόστολοι, οι πάντες, εχθροί και φίλοι, επίσημοι και μη, μπορούσαν πλέον να προβούν σε άμεση αυτοψία του γεγονότος.
Ο κενός τάφος και τα εντάφια βοούσαν στεντόρεια για Ανάσταση.
Χριστός ανέστη! Χρόνια πολλά! Καλή, ευλογημένη εβδομάδα!
* Πατήρ Δημήτριος Μπόκος – ιερέας
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Αυτόπτες και αυτήκοοι. Του πατρός Δημητρίου Μπόκου*
Το μεγαλείο του Αγίου Γεωργίου. Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου*
Ακολουθήστε το ekriti.gr στο
Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για την Κρήτη και όχι μόνο.
Source link
