Το βαθύ σκοτάδι… του Ηρακλείου – Οι πολίτες εκφράζουν την ανασφάλεια τους για τις συσκοτισμένες περιοχές στο neakriti.gr

Με το που πέσει η νύχτα, το Ηράκλειο βυθίζεται στο σκοτάδι και την ανασφάλεια. Κεντρικοί και εμπορικοί δρόμοι κοντεύουν να μετατραπούν σε “νεκροταφεία”, ενώ τα στενά και τα σοκάκια της πόλης μας είναι πλέον απαγορευτικά για όσους κυκλοφορούν το βράδυ. 

Ο μηδενικός φωτισμός έχει δημιουργήσει μια σειρά από προβλήματα τόσο στην επιχειρηματικότητα του Ηρακλείου, όσο και στην καθημερινότητα των κατοίκων. Ωστόσο, περιστασιακά όλες οι περιοχές της πόλης μας έχουν αντιμετωπίσει την επικείμενη παθογένεια των δρόμων, με τους δημότες να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους στη εφημερίδα “Νέα Κρήτη” και στο neakriti.gr, υπερτονίζοντας πως η αποκατάσταση του ηλεκτροφωτισμού πρέπει να τεθεί από την Πολιτεία σε απόλυτη προτεραιότητα. 

Οι δρόμοι του Ηρακλείου έχουν αλλάξει εικόνα τους τελευταίους μήνες, καθώς πεζοί και οδηγοί καθημερινά νιώθουν ανασφάλεια στη σκοτεινή πόλη. Αρκετοί κάτοικοι, ωστόσο, έχουν καταφύγει σε εναλλακτικές διαδρομές ή μετακινήσεις, ώστε να νιώθουν ασφάλεια.

Με λίγα λόγια, οι δημότες με το που πέσει ο ήλιος βρίσκονται σε ένα διαρκές… κυνήγι φωτός, αφού κάθε γωνιά της πόλης έχει γνωρίσει ανά τακτά διαστήματα τη γνωστή σε όλους συσκότιση. Ωστόσο, παλιοί κάτοικοι του Ηρακλείου, που διαμένουν πολλές δεκαετίες στην πόλη, αναφέρουν πως δεν έχουν αντικρίσει χειρότερη κατάσταση, ενώ η κ. Γιάννα Στιβακτάκη αναφέρει πως «είναι στενάχωρο αυτό το θέαμα. Εγώ έζησα το κέντρο του Ηρακλείου λαμπερό και φωτεινό, καθώς ήταν 9 το βράδυ και ήταν μέρα. Την ίδια ώρα που τώρα δε βλέπεις μπροστά σου από το σκοτάδι». 

Ωστόσο, σε πολλές περιοχές της πόλης η συσκότιση είναι συχνό φαινόμενο, με τους κατοίκους να νιώθουν “σκοτοδίνη” μόνο στη σκέψη πως πρέπει να αντιμετωπίσουν την υφιστάμενη εικόνα σκότους. Αναφερόμενη στην περιοχή του Κατσαμπά, η κ. Ρωξάνη Βρέντζου, είπε τα εξής: «Εμένα προσωπικά η περιορισμένη φωταγώγηση της πόλης μας είναι ένα θέμα που με αφορά. Συγκεκριμένα, ακριβώς έξω από το σπίτι μου στην περιοχή του Κατσαμπά δεν υπάρχουν φώτα. Πολλές φορές νιώθω ανασφάλεια και κυκλοφορώ με τον σκύλο μου, ώστε να μην αισθάνομαι τον κίνδυνο. Ταυτόχρονα, ενώ μπορώ να φτάσω με τα πόδια στο κέντρο της πόλης, επιλέγω να μετακινούμε με το αυτοκίνητο, καθώς δε θέλω να γυρνάω μόνη μου μέσα στο σκοτάδι». 

Την ίδια ακριβώς ανησυχία φαίνεται να έχει και η κ. Εμμανουέλα Κεσανδράκη, η οποία δηλώνει πως έχει παρατηρήσει ότι τα Καμίνια και τα Δειλινά αντιμετωπίζουν εξίσου σοβαρό πρόβλημα σχετικά με τον ηλεκτροφωτισμό, ενώ μοιράζεται στη “Νέα Κρήτη” τα εξής: «Όταν βλέπω έναν σκοτεινό δρόμο αλλάζω πλευρά, δεν το σκέφτομαι καν να περάσω. Είναι επικίνδυνα στον δρόμο, είτε με είτε χωρίς φώτα». 

Σαφώς, η ίδια εικόνα συσκότισης παρουσιάζεται και σε πιο κεντρικές περιοχές του Ηρακλείου, όπως είναι η πλατεία Ελευθερίας, η παραλιακή, η 1821, το Καμαράκι, που οδηγεί στη Χανιώπορτα, και τα εμπορικά σοκάκια γύρω από τον Άγιο Μηνά, σύμφωνα με τη μαρτυρία της κ. Γιάννας Στιβακτάκη. 

Ο κ. Βαγγέλης Συνολάκης, ο οποίος διαμένει την περιοχή του Λάκκου, εξηγεί πως υπάρχουν πολλά σημεία που δεν έχουν δει ποτέ φως από τον Δήμο, δημιουργώντας μια ανασφάλεια σε όλους τους διερχόμενους, ανεξαρτήτως φύλου. 

«Ωστόσο, ο περιορισμένος αν όχι μηδενικός δημοτικός φωτισμός στους δρόμους δεν έχει προκαλέσει αντιδράσεις μόνο στους πεζούς, αλλά και στους οδηγούς», όπως περιγράφει αναλυτικά και ο κ. Νίκος Ροκαδάκης, λέγοντας τα εξής: «Στην περιοχή Πλαστήρα και γύρω από τα ενετικά τείχη γενικότερα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα συσκότισης. Ακόμα και όταν τυχαίνει να είναι φωταγωγημένος ο δρόμος, έχουν χρησιμοποιήσει λάθος φωτισμό, καθώς τους οδηγούς τους τυφλώνει. Κάτι τέτοιο είναι άκρως επικίνδυνο, ενώ ταυτόχρονα στους περιφερειακούς δρόμους η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη, αφού έχουν υπάρξει φορές που αδυνατώ να δω τις σημάνσεις από το σκοτάδι που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή». 

Τέλος, μεταξύ άλλων, η κ. Μαρία Φτούλη θίγει ένα ζήτημα, το οποίο έχει προκαλέσει πολλά ερωτηματικά στους κατοίκους της πόλης και δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι περισσότερες λάμπες περιέργως λειτουργούν την ημέρα παρά το βράδυ, ενώ δρόμοι όπως η Κονδυλάκη, η Γεννηματά και το Κομμένο Μπεντένι έχουν βυθιστεί εδώ και καιρό στο σκοτάδι τις νυχτερινές ώρες. 

Επιχειρηματικότητα 

Την ίδια ώρα που η τοπική επιχειρηματικότητα και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του Ηρακλείου απειλούνται, ο περιορισμένος δημοτικός φωτισμός φαίνεται να ενισχύει αυτή την ύφεση. Όπως εξηγεί και η κ. Γιάννα Στιβακτάκη, ιδιοκτήτρια τοπικού καταστήματος, «το σκοτάδι που επικρατεί στους εμπορικούς δρόμους είναι λογικό να μη βοηθάει στην προσέλκυση του κόσμου και των αγοραστών». 

Ιδίως τα Χριστούγεννα, οι δρόμοι του Ηρακλείου βρισκόντουσαν σε πλήρης συσκότιση, με την ίδια να αναφέρει συγκεκριμένα πως «στον πλέον πεζοδρομημένο δρόμο της 1821 δεν έχουν αποκαταστήσει τις βλάβες, αφήνοντας έτσι έναν από τους πιο εμπορικούς δρόμους του Ηρακλείου στο σκοτάδι», ενώ συνεχίζει με σχετική μαρτυρία καταναλωτών, η οποία αφορά μια μητέρα με την κόρη της, που δεν ήθελαν να συνεχίσουν τη βόλτα τους στα μαγαζιά γιατί ένιωθαν ανασφάλεια να διασχίσουν τον σκοτεινό δρόμο.

Επομένως, καταστήματα της περιοχής, ενώ πληρώνουν τέλη, φόρους και λογαριασμούς, αδυνατούν να πάρουν μια οικονομική ανάσα εξαιτίας του «σκοτεινού σαμποτάζ», όπως αναφέρει η ίδια. 

Η θέση του Δήμου 

Πρέπει να συνεργαστούν πολλοί φορείς 

Φαίνεται πως ο Δήμος Ηρακλείου είναι με “δεμένα τα χέρια” όσον αφορά στον δημοτικό φωτισμό, καθώς για να δοθεί λύση πρέπει να συνεργαστούν πολλοί φορείς, οι οποίοι μέχρι πρότινος δε δείχνουν μεγάλη προθυμία αποκατάστασης.

Υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση για ακόμη μια φορά είναι στην πρώτη γραμμή του προβλήματος, αφού ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υποδομών και Βιώσιμης Κινητικότητας κ. Γιώργος Σισαμάκης καταγγέλλει πως «αυτή τη στιγμή τα εργατικά χέρια που ασχολούνται με την αποκατάσταση του φωτισμού και των βλαβών είναι πραγματικά σε έλλειψη», ενώ συνεχίζει αναφέροντας ότι «έχουν γίνει προσπάθειες, ώστε να βελτιωθεί η εικόνα της υπηρεσίας, προσθέτοντας άλλα δύο συνεργεία, τα οποία όμως είναι αρμόδια με τις επικείμενες βλάβες και την αντικατάσταση λαμπών». 

Παρ’ όλα αυτά, το σημαντικό πρόβλημα δεν έγκειται στη διαχείριση του Δήμου, αλλά στα παλαιωμένα δίκτυα των εταιρειών παραγωγής και προμήθειας ηλεκτρικού ρεύματος και των ξύλινων πυλώνων, όπως εξηγεί ο κ. Σισαμάκης.

Ωστόσο, επανερχόμενος στο μείζον θέμα της υποστελέχωσης, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος αναφέρει πως έχει τεθεί στη Δημοτική Επιτροπή το συγκεκριμένο ζήτημα, αλλά προς το παρόν δεν έχουν λάβει κάποια έμπρακτη απάντηση, ενώ συνεχίζει με την εξής έκκληση προς την Αυτοδιοίκηση: «Το συγκεκριμένο τμήμα πρέπει να αλλάξει εικόνα, αποκτώντας περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η συνολική διεύθυνση το 2025 έχει τα ίδια άτομα όσα είχε ένα τμήμα το 2011».