***** ÐÑÏÓÏ×Ç – ÓÇÌÅÉÙÓÇ ÃÉÁ ÔÏÍ ÁÑ×ÉÓÕÍÔÁÊÔÇ ****** Ç öùôïãñáößá Ý÷åé ëçöèåß ÷ùñßò ôç ñçôÞ Üäåéá ôùí åéêïíéæüìåíùí. Ç äçìïóßåõóç ôùí ÷áñáêôçñéóôéêþí ôïõò ãßíåôáé áðïêëåéóôéêÜ ìå åõèýíç ôïõ ÷ñÞóôç *****
Ήταν Νοέμβριος του 1992 όταν, με πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Κρήτης και με πρύτανη τον αείμνηστο Γιώργο Γραμματικάκη, συντάχθηκε η «Διακήρυξη κατά της οπλοφορίας», ένα κάλεσμα προς όλους, ώστε να μπει ένα τέλος στην αλόγιστη χρήση όπλων. Πολιτικοί, μητροπολίτες και δήμαρχοι του νησιού, τότε, την είχαν υπογράψει, με το βλέμμα στραμμένο σε μία βαθιά και σταδιακή αλλαγή στην κουλτούρα της βίας.
Ωστόσο, 33 χρόνια αργότερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η συμπλοκή στα Βορίζια, που άφησε πίσω της δύο νεκρούς, επανέφερε το ζήτημα στην επιφάνεια, ως μία υπενθύμιση πως ο δρόμος για την εξάλειψη του φαινομένου, ακόμη και εν έτει 2025, φαίνεται πως είναι ακόμη πολύ μακρύς.
Μάλιστα, το 1993, το ζήτημα για την οπλοκατοχή, οπλοφορία και την οπλοχρησία στην Κρήτη είχε φτάσει μέχρι και στη Βουλή, κατά τη διάρκεια μίας συνεδρίασης που αφορούσε τη συζήτηση ενός σχετικού νομοσχεδίου για τα όπλα. Εκ του αποτελέσματος, τρεις δεκαετίες αργότερα, φαίνεται πως όλα αυτά έπεσαν… στο κενό.
Ανέκαθεν, το νησί κουβαλούσε μία βαριά κληρονομιά, αυτή της βεντέτας ως «κώδικα τιμής», που ουσιαστικά μετατρέπει τον θάνατο σε μία οικογενειακή υπόθεση, με τη λογική της εκδίκησης. Μια «αιματοβαμμένη» νοοτροπία που αν και θα έπρεπε σήμερα να έχει ξεθωριάσει στο πέρασμα των χρόνων, εξακολουθεί να βασιλεύει, χωρίς να υπάρχει η αυτονόητη, πλήρης τήρηση της νομιμότητας, χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς ανοχή.
Η διακήρυξη του 1992
Όπως επισημαίνεται στη διακήρυξη του 1992 η οποία όπως φαίνεται παραμένει πάντα επίκαιρη, οι υπογράφοντες, ανήσυχοι από την έξαρση και τις συνέπειες που είχε πάρει η οπλοφορία στην Κρήτη, και με την πεποίθηση ότι εξέφραζαν τα πραγματικά αισθήματα του κρητικού λαού που διακρίνεται για τις ψυχικές αρετές και τους αγώνες του για την ελευθερία, θεώρησαν καθήκον τους να διαμηνύσουν τα εξής:
«1. Καταδικάζουμε το νοσηρό φαινόμενο της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, που αποτελεί απλώς ένα εκφυλισμό των ηρωικών παραδόσεων του νησιού, δυσφημεί την Κρήτη στο Πανελλήνιο και έχει ήδη μετρήσει αθώα θύματα, ενώ εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το μέλλον.
2. Θεωρούμε ότι η χρήση όπλων και οι άσκοποι πυροβολισμοί κατά τις πανηγυρικές εκδηλώσεις, είναι μια βάρβαρη και σπάταλη συνήθεια που δεν συμβιβάζεται με τη φιλόξενη διάθεση και τις εθιμικές παραδόσεις μας. Καλούμε δε όλους τους Κρητικούς – υποχρέωση που αναλαμβάνομε στο εξής και εμείς- να απέχουν ή να αποχωρούν σε παρόμοιες περιπτώσεις.
3. Καλούμε τις αστυνομικές και τις δικαστικές αρχές να ενεργήσουν με αποφασιστικότητα για την εξουδετέρωση του κυκλώματος της λαθρεμπορίας και διακίνησης των όπλων και να προβαίνουν στην άμεση στο εξής πάταξη κάθε περιπτώσεως χρήσεώς των.
4. Ζητούμε από την πολιτική ηγεσία της χώρας να δώσει σε πρώτη ευκαιρία το στίγμα ότι αποδοκιμάζει τα απαράδεκτα φαινόμενα που συναρτώνται με την οπλοκατοχή και να βοηθήσει με τη στάση της στον βαθμιαίο εκφυλισμό τους».
Η συνεδρίαση στη Βουλή
Εννέα μήνες αργότερα, τον Αύγουστο του 1993, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο «Όπλα, πυρομαχικά, εκρηκτικές ύλες, εκρηκτικοί μηχανισμοί και σχετικές διατάξεις», με αρκετούς Κρητικούς βουλευτές να εγγράφονται ως ομιλητές παρουσιάζοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το νομοσχέδιο. Το enikos.gr παρουσιάζει μέρος των πρακτικών από εκείνη την συνεδρίαση, που αναφέρονταν κυρίως στην Κρήτη, καθώς και στην παραπάνω διακήρυξη.
«Η ωραιότερη στιγμή για τους γονείς ήταν όταν παρέδιδαν τα όπλα στους απογόνους»
Συγκεκριμένα, ο Γεώργιος Πρασιανάκης, τότε βουλευτής Χανίων με το ΠΑΣΟΚ, είχε αναφέρει πως το φαινόμενο που επικρατεί στην Κρήτη σε ό,τι αφορά την οπλοφορία και την οπλοχρησία, είχε καταδικαστεί από όλο τον πνευματικό και πολιτικό κόσμο, και επρόκειτο για μία διακήρυξη που υπέγραψαν πάρα πολλοί φορείς και το σύνολο σχεδόν των βουλευτών.
«Σε ό,τι αφορά την οπλοκατοχή, θέλω να πω ότι αυτές οι παραδόσεις δεν επιτρέπουν να το ξεπεράσουμε με τόση απλοϊκότητα και με τόση ευκολία. Σημειώνω ότι σε δημοσίευμα της εφημερίδας ΚΗΡΥΞ των Χανίων στις 30 Μαίου 1993 σημειώνεται ότι “το όπλο υπήρξε για τους Σφακιανούς και τους περισσότερους Κρητικούς αιώνιο πάθος. Όταν τα αποκτούσαν τα λάτρευαν. Τα στόλιζαν με αργυρά και χρυσά κοσμήματα και τα κρεμούσαν επιδεικτικά στους τοίχους του σπιτιού. Τα όπλα των προγόνων ήταν τα πολυτιμότερα οικογενειακά κειμήλια. Η ωραιότερη στιγμή για τους γονείς ήταν η στιγμή που παρέδιδαν τα όπλα στους απογόνους».
«Παράνομη εμπορία και διακίνηση όπλων με την κάλυψη κυβερνητικών παραγόντων»
Ιδιαίτερη εντύπωση θα έπρεπε να είχαν προκαλέσει τα όσα είχε αναφέρει ο τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κώστας Μπαντουβάς, ο οποίος είχε κάνει λόγο για παράνομη εμπορία και διακίνηση όπλων στην Κρήτη, «κάτω από τη μύτη των διωκτικών αρχών και με την κάλυψη, δυστυχώς, κυβερνητικών παραγόντων». Μάλιστα, απευθυνόμενος προς τον τότε υπουργό Δημόσιας Τάξης, Νίκο Γκελεστάθη, είχε πει πως «είμαι βέβαιος ότι το ξέρετε, δεν αφορά την εποχή σας στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, προκάτοχοί σας είναι αναμεμειγμένοι», ενώ στη συνέχεια πρόσθεσε:
«Πρόκειται για όπλα τελευταίας τεχνολογίας και είναι ένας σοβαρός λόγος για τη ληστρική εκμετάλλευση του κρητικού λαού, τα οποία κυκλοφορούν ελεύθερα. Δε θα έπρεπε να είναι κάτω από τον έλεγχο του κράτους; Και ποιος είναι ο τρόπος για να ξέρει το κράτος ποιοι τα κατέχουν, ώστε να δημιουργεί ένα αποτρεπτικό μέσο για την παράνομη και την εγκληματική χρησιμοποίησή τους. Βέβαια δεν αναφέρομαι σε αυτό που ειπώθηκε- και το αποδοκιμάζουμε- των άσκοπων πυροβολισμών. Είναι ένα έθιμο που πρέπει κάποτε να σταματήσει (…)».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, επεσήμανε πως υπάρχει ένα κύκλωμα σφαιρών, πυρομαχικών και όπλων στην Κρήτη που εκμεταλλεύεται το φτωχό κρητικό λαό, ο οποίος έχει αυτό το πάθος, κάνοντας λόγο για μία παράδοση την οποία δεν μπόρεσε να ξεριζώσει ούτε το γιαταγάνι των Σουλτάνων, ούτε ο Άξονας των Ιταλογερμανών, ούτε ο Παπαδόπουλος της χούντας.
«Έχουν μια αγάπη προς τα όπλα. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν οι μαυραγορίτες και δυστυχώς με κάλυψη και ανοχή υπευθύνων παραγόντων -και δεν κάνω εδώ λαϊκισμό και φθηνή κομματική πολιτική- που έχουν ρόλο στο δημόσιο βίο της χώρας, τους οποίους όμως δεν θέλω να κατονομάσω κινούνται λοιπόν άνετα. Και υπάρχει όπλο που το αγοράζουν από την Ευρώπη στην τιμή των 70-100 χιλιάδων δρχ. και το πωλούν εδώ 300.000 δρχ. έως 1.000.000 δρχ. Τη σφαίρα την οποία παίρνουν τα σκοπευτήρια 40-50 δρχ., την πωλούν 400-500 δρχ. Και αν θα πάτε σε πανηγύρι στην Κρήτη, υπάρχει το πουλμανάκι, δίπλα στο λυράρη της Κρήτης, που πουλά ελεύθερα τις σφαίρες. Και εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει κάποια αντιμετώπιση. Αυτά τα επισημαίνω για να αντιμετωπισθούν».
«Μην πυροβολείτε άσκοπα»
Ο κ. Τραϊανός Χατζηδημητρίου, τότε βουλευτής με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, είχε αναφέρει από την πλευρά του πως, οι μπαλωθιές στην Κρήτη έχουν καταντήσει μάστιγα και πληγή.
«Εγώ τουλάχιστον σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στην Κρήτη εξεπλάγην, ίσως εκεί θεωρείται νόμιμο και σύνηθες, βλέποντας παντού πινακίδες εν είδει σημάτων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας “μην πυροβολείτε άσκοπα”, οι οποίες οι περισσότερες ήταν τρύπιες από σφαίρες προφανώς από άσκοπους πυροβολισμούς. Και πέρα από την οποιαδήποτε γραφικότητα του πράγματος εκεί που σοβαρεύουν τα προβλήματα είναι όταν πολλές ζωές έχουν χαθεί εξ’ αιτίας αυτού του εθίμου. Έχουμε το πρόσφατο συμβάν του θανάτου του Κάμεραμαν της ΕΤ που βιντεοσκοπούσε το γάμο φίλου του. Επομένως το θέμα, κατά την άποψή μας, δεν είναι να καλυπτόμαστε πίσω από τα έθιμα και από τον οφειλόμενο σεβασμό όλων μας προς αυτά. Είναι θέμα εμπορίας και ελέγχου».
«Ξέφραγο αμπέλι για τους κάθε είδους λαθρεμπόρους όπλων και πυρομαχικών η Κρήτη»
Από την πλευρά του, ο Ιωάννης Σμπώκος, τότε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, είχε χαρακτηρίσει την Κρήτη ως ένα ξέφραγο αμπέλι για τους κάθε είδους λαθρεμπόρους όπλων και πυρομαχικών, «και την ίδια στιγμή πολλά υπολιμεναρχεία της δεν διαθέτουν ούτε ένα σκάφος. Άρα λοιπόν, είναι ουσιαστικά ξέφραγο αμπέλι. Δρουν ανενόχλητοι».
Μάλιστα, είχε κάνει λόγο και για καταγγελίες ότι γινόταν διακίνηση με μικρά ιδιωτικά αεροπλάνα. «Όσοι έχουν υπηρετήσει σε μονάδες ραντάρ της πολεμικής αεροπορίας, έχουν πολλά να πουν για περίεργες πτήσεις ιδιωτικών αεροσκαφών στον ελληνικό χώρο, που ξαφνικά χάνουν ύψος, πράγμα που σημαίνει ότι κάνουν ρίψεις. Σήμερα στην Κρήτη ο ετήσιος τζίρος των λαθρεμπόρων όπλων και πυρομαχικών εκτιμάται ότι πιθανότατα να προσεγγίζει τα 5 δισ. δραχμές».
Σε διαφορετικό σημείο της ομιλίας του, τόνισε πως τα κυκλώματα εκμεταλλεύονται μία παράδοση που υπάρχει στην περιοχή για να αποκομίσουν τεράστια οφέλη.
«Υπάρχει μία διαμορφωμένη κατάσταση, η έκταση της οποίας και η ιδιαιτερότητάς της, δεν δίνουν ελπίδες για άμεση λύση του προβλήματος. Παράλληλα και η χαλάρωση που υπάρχει δεν αφήνει καμιά ελπίδα. Υπάρχει ανάγκη από μια υπέρβαση στο θέμα. Να μελετηθεί σωστά, να σχεδιαστούν μεταβατικά μέτρα, ούτως ώστε αυτή η εκμετάλλευση του εθίμου από τους εμπόρους των όπλων σιγά σιγά να σταματήσει να δημιουργεί τις εκρηκτικές καταστάσεις που ζούμε πολλές φορές στην ιδιαίτερη πατρίδα μας. Τέτοιου είδους ανάγνωση του προβλήματος, δεν υπάρχει από την κυβέρνηση. Υπάρχει μία εγκληματική χαλάρωση και εάν θέλετε αδιαφορία για το πρόβλημα».
enikos.gr
Source link
