Το να είσαι οργανωτικός, δραστήριος και εξυπηρετικός ενδέχεται να συμβάλει στη μακροζωία σου. Αντίθετα, το συχνό άγχος, η ανησυχία ή η κακή διάθεση μπορεί να συνδέεται με μικρότερη διάρκεια ζωής.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα ευρήματά τους, τα οποία δημοσιεύτηκαν στο Journal of Psychosomatic Research, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους γιατρούς να αναπτύξουν εργαλεία για την πρόβλεψη των κινδύνων για την υγεία, με βάση όχι μόνο την αρτηριακή πίεση και τη χοληστερόλη, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο κάποιος τείνει να σκέφτεται, να αισθάνεται και να συμπεριφέρεται.
Οι μικρές συνήθειες κάνουν την διαφορά
Ο Ρενέ Μότους, ψυχολόγος και συν-συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Αντί να εξετάσουμε ευρείς, γενικούς τύπους προσωπικότητας, όπως εξωστρεφής ή ευσυνείδητος, εστιάσαμε σε μεμονωμένους περιγραφικούς παράγοντες: τον ακριβή τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μιλούσαν για τον εαυτό τους όταν συμπλήρωναν τυποποιημένα ερωτηματολόγια προσωπικότητας».
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου δήλωσε ότι τα «αξιόπιστα» ευρήματα της μελέτης έδωσαν την πρώτη ένδειξη ότι αυτές οι μικρές, συγκεκριμένες περιγραφές του εαυτού μας – αυτές που οι περισσότεροι από εμάς προσπερνάμε χωρίς δεύτερη σκέψη – θα μπορούσαν να προβλέπουν σιωπηλά ποιος θα ζήσει περισσότερο, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian.
«Η λέξη «δραστήριος» ήταν η πιο εντυπωσιακή», δήλωσε ο Μότους. «Οι συμμετέχοντες που περιέγραψαν τον εαυτό τους με αυτόν τον τρόπο είχαν σημαντικά μικρότερη πιθανότητα να πεθάνουν κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης – με 21% χαμηλότερο κίνδυνο, ακόμη και όταν λήφθηκαν υπόψη η ηλικία, το φύλο και οι ιατρικές παθήσεις».
Ακολουθούσαν από κοντά τα χαρακτηριστικά της ζωντάνιας, της οργάνωσης, της υπευθυνότητας, της εργατικότητας, της σχολαστικότητας και της εξυπηρετικότητας. Η έρευνα κάλυψε περισσότερους από 22.000 ενήλικες σε τέσσερις μεγάλες μελέτες με περίοδο παρακολούθησης από έξι έως 28 χρόνια.
Ο Πάραϊκ Ο’Σούλιμπαϊν, ένας άλλος συν-συγγραφέας και αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Limerick στην Ιρλανδία, δήλωσε: «Η σημασία αυτής της μελέτης έγκειται στην ακρίβειά της. Η μελέτη μας υποδηλώνει ότι η προσωπικότητα δεν λειτουργεί μόνο ως γενική επιρροή, αλλά ως ένα σύνολο συγκεκριμένων συμπεριφορών και στάσεων – και αυτά τα ατομικά χαρακτηριστικά έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στη μακροζωία».
Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται απλώς για το να είσαι ευσυνείδητος, αλλά για το να είσαι εργατικός και σχολαστικός. Δεν πρόκειται απλώς για το να είσαι εξωστρεφής, αλλά για το να είσαι γεμάτος ζωντάνια και δραστήριος.
Ο Μότους δήλωσε: «Οι άνθρωποι μπορούν να είναι εξίσου ευσυνείδητοι ή εξωστρεφείς με διαφορετικούς τρόπους. Αυτές οι λεπτές διαφορές είναι που έχουν σημασία – πιθανώς ακόμη και για το πόσο καιρό ζούμε».
Υποστήριξε ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι αυτά τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προέβλεπαν τους κινδύνους θνησιμότητας καλύτερα από τα πέντε ευρύτερα χαρακτηριστικά που χρησιμοποιούνται συνήθως για να συνοψίσουν την προσωπικότητα: δεκτικότητα, ευσυνειδησία, εξωστρέφεια, ευγένεια και νευρωτισμός.
Πώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά «κόβουν» τη μακροζωία
Ενώ τα θετικά χαρακτηριστικά βοηθούσαν τους ανθρώπους να ζουν περισσότερο, η μελέτη διαπίστωσε ότι τα αντίθετα συναισθήματα φαινόταν να έχουν αρνητικό αποτέλεσμα: οι άνθρωποι που βαθμολογούσαν τον εαυτό τους υψηλά σε τάσεις που συνδέονται με τη νευρωτικότητα – όπως το να είναι κακοδιάθετοι, αγχώδεις ή να αναστατώνονται εύκολα – ήταν πιο πιθανό να πεθάνουν νωρίτερα.
Ωστόσο, προτού κάποιος βιαστεί να αλλάξει την προσωπικότητά του, οι συγγραφείς της μελέτης έσπευσαν να τονίσουν ότι τα ευρήματά τους δεν είναι αιτιολογικά: δεν είστε καταδικασμένοι να πεθάνετε νωρίς επειδή ανησυχείτε υπερβολικά, ούτε θα ζήσετε για πάντα επειδή δεν χάνετε ποτέ μια προθεσμία.
«Η έρευνά μας υποδηλώνει ότι η προσωπικότητα μπορεί να διαδραματίζει έναν υποστηρικτικό ρόλο, ο οποίος υποτιμάται στην ιατρική και τη δημόσια υγεία», δήλωσε ο Ο’Σούλιμπαϊν.
Όπως αναφέρει ο Guardian, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο τρόπος ζωής και κλινικοί παράγοντες όπως το κάπνισμα, ο Δείκτης Μάζας Σώματος, η σωματική δραστηριότητα και οι χρόνιες ασθένειες ευθύνονται για μερικές, αλλά όχι για όλες τις διαφορές μεταξύ προσωπικότητας και διάρκειας ζωής.
«Αυτό σημαίνει ότι το να είσαι «οργανωμένος» μπορεί να βοηθά τους ανθρώπους να ακολουθούν ρουτίνες που βελτιώνουν την υγεία, αλλά μπορεί επίσης να αντανακλά την υποκείμενη ψυχολογική ανθεκτικότητα ή τις κοινωνικές συνήθειες που συμβάλλουν σε μια μακρύτερη ζωή», είπε ο Ο’Σούλιμπαϊν.
Ο Δρ Ρος Στιούαρτ, ειδικός στην προσωπικότητα και την ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο του Chester, εξήρε την πρωτοφανή εστίαση της μελέτης σε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας. «Μέχρι τώρα, οι περισσότερες μελέτες σταματούσαν στο ευρύτερο επίπεδο των χαρακτηριστικών. Αλλά αυτή η έρευνα δείχνει ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι περιγράφουν τον εαυτό τους χρησιμοποιώντας μεμονωμένες λέξεις μπορεί να είναι εξίσου ισχυρός», δήλωσε.
Ο Σάμιουελ Χένρι, ερευνητής ψυχολογικής αξιολόγησης στο Πανεπιστήμιο Tartu της Εσθονίας, δήλωσε ότι οι πρακτικές επιπτώσεις είναι αρκετά σημαντικές. Ανέφερε ότι αν οι υπηρεσίες υγείας μπορούσαν να ενσωματώσουν τον έλεγχο της προσωπικότητας στις τακτικές αξιολογήσεις, αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο, επειδή τα πρότυπα συμπεριφοράς τους υποδηλώνουν δυσκολίες στη διαχείριση της μακροπρόθεσμης υγείας τους.
«Ένα άτομο που δεν θεωρεί τον εαυτό του «οργανωμένο» μπορεί να δυσκολεύεται να ακολουθήσει τη φαρμακευτική αγωγή», είπε. «Κάποιος που δεν αισθάνεται «ενεργός» μπορεί να χρειαστεί περισσότερη υποστήριξη για να κινητοποιηθεί».
Πηγή: in.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Καρκίνος: Ραγδαία αύξηση κρουσμάτων και θανάτων από το 1990 και μετά
Source link
