H 36χρονη Μαρία Μπαξεβάνη ήταν το δεύτερο θύμα της καταστροφικής πυρκαγιάς στις εγκαταστάσεις του γηπέδου του ιστορικού ΕΓΟΗ στη Βαγιά, όπως ξέρουν οι παλιοί Ηρακλειώτες το σωστό όνομα της περιοχής.
Η οικογένεια της Μαρίας, οι συγγενείς της, οι φίλοι της και η τοπική κοινωνία είναι συγκλονισμένοι, καθώς η νεαρή γυναίκα έφυγε από τη ζωή παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες των γιατρών.
Τη Μαρία τη γνωρίζαμε εδώ και αρκετά χρόνια όπως γνωρίζαμε και τον Νίκο τον Καλυβιανάκη. Τους ένωνε η αγάπη για το ποδόσφαιρο και την ΑΕΚ και τους είχε συνδέσει μια πραγματική φιλία που ήταν από αυτές… που θα έπεφτε αν χρειαζόταν ο ένας για τον άλλο στη φωτιά!
Να μου επιτρέψετε να γράψω πως κοντά στο γήπεδο του ΕΓΟΗ, στην παραλία, κάνω τα τελευταία χρόνια τα χειμερινά μου μπάνια μιας και έχω γίνει από τα 20 χειμερινός κολυμβητής! ‘Ηταν χαρά μου τα τελευταία χρόνια να έρθει η άνοιξη, να δω αυτά τα δυο παιδιά, να πιούμε καφέ (κερνούσαν πάντα γιατί έτσι είναι οι καλοί φίλοι), για να ακολουθήσει συζήτηση για μπάλα φυσικά! Γνωρίζω τα όνειρα που έκανε ο Νίκος για μια νέα δουλειά αλλά θυμάμαι και τη χημεία που είχαν με τη Μαρία σαν φίλοι. Ήταν μια φιλία πάνω σε στέρες βάσεις που μπορεί να αποκτήσει ένας άντρας με μία γυναίκα. Ίσως οι δυο τους τα λένε ήδη εκεί ψηλά, αμφότεροι θα μας λείψουν όμως! Θα μας λείψουν πολύ και κάθε φορά πια στην παραλία θα μας τους θυμίζει! Για να μην ξεχάσουμε πως πρέπει να είμαστε κοντά στις οικογένειές τους, με όποιον τρόπο αυτοί θέλουν…
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η ανάρτηση αποχαιρετιστήριου μηνύματος του αδελφού της Μαρίας Μπαξεβάνη, Ηλία, που ράγισε καρδιές και άγγιξε όλους, στέλνοντας πλήθος συλληπητήριων μυνημάτων.
Δείτε την συγκινητική ανάρτηση εδώ:
«Αδερφούλα μου,
Κάθε μέρα σε έβλεπα να δίνεις τον δικό σου αγώνα. Με θάρρος, με δύναμη, με την ψυχή σου ολόκληρη. Προσπαθούσα κι εγώ να στέκομαι δίπλα σου, να σου ψιθυρίζω κουράγιο, μα στην πραγματικότητα ήσουν εσύ που μας δίδαξες τι σημαίνει να μάχεσαι, από την πρώτη στιγμή που ήρθες στη ζωή.
Το κενό που αφήνεις είναι βαθύ. Καμία αγκαλιά, καμία παρηγοριά δεν μπορεί να το γεμίσει, αν δεν είναι η δική σου.
Κι αν πράγματι υπάρχει εκείνος ο τόπος που τον λένε Παράδεισο, είμαι βέβαιος πως έχει φυλαγμένη για σένα μια θέση με το όνομά σου, γιατί ήσουν μια ψυχή γεννημένη για το φως.
Ως τότε, μέχρι να ξανασυναντηθούμε, να θυμάσαι: σ’ αγαπώ, και μου λείπεις κάθε στιγμή.
Ο αδερφός σου.»
Source link
