Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ είχε αναφερθεί στην Κρήτη του 1967, την αγάπη του για την Ελλάδα και τους Έλληνες, τα ταξίδια που τον διαμόρφωσαν και τη σχέση του με τη φύση και την τέχνη.
Η Ελλάδα πάντα είχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο οποίος πέθανε την Τρίτη (16/9) σε ηλικία 89 ετών.
Στην αποκαλυπτική συνέντευξή του στον Γιάννη Ζουμπουλάκη για την εφημερίδα «Το Βήμα», ο θρυλικός ηθοποιός και σκηνοθέτης μίλησε χωρίς περιστροφές για τα ταξίδια που διαμόρφωσαν τη ζωή του, για την εμπειρία του στην Ευρώπη και ειδικά στην Κρήτη το 1967, αλλά και για την αγάπη του προς τη φύση και την τέχνη.
Το 1967, αφηγείται ο Ρέντφορντ, πήρε την οικογένειά του και επέστρεψε στην Ευρώπη: «Ζήσαμε για έξι μήνες στην Ισπανία, σε μια μικρή πόλη στον Νότο, τη Μίχας, και μετά πήγαμε στην Ελλάδα. Πρώτα στο Ηράκλειο και μετά στην ενδοχώρα της Κρήτης». Θυμάται μάλιστα πως προσπάθησε να πείσει την οικογένειά του να ζήσουν σε μια σπηλιά στα Μάταλα, ένδειξη του πόσο βαθιά τον στιγμάτισαν εκείνα τα ταξίδια. «Λατρεύω την Ελλάδα και τους Έλληνες», είχε πει ο 76χρονος τότε ηθοποιός, παραγωγός και ιδρυτής του φεστιβάλ Sundance.
To «τι κάνεις;» του Ρέντφορντ στα ελληνικά
«Ταξίδια αντί για θρανία»
Τα ταξίδια, όπως έλεγε ο ίδιος, ήταν η «πραγματική του εκπαίδευση». Καθώς δεν ταίριαζε στα… θρανία και βαριόταν το σχολείο, βρήκε στη διαδρομή ανά τον κόσμο την ώθηση και τη γνώση που έψαχνε: «Κάτι μέσα μου μού είπε ότι η εκπαίδευσή μου βρισκόταν εκεί έξω, στον κόσμο. Στην εμπειρία από άγνωστους πολιτισμούς. Και αυτό έκανα».
Σχολιάζοντας την επιστροφή του στις ΗΠΑ μετά την περιπλάνηση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Ρέντφορντ αναφέρθηκε στην εικόνα που απέκτησε για την πατρίδα του: «Όταν ήμουν νέος, η Αμερική ήταν βουτηγμένη στην προπαγάνδα. Ήμασταν οι νικητές και η γη των ευκαιριών. Πηγαίνοντας στην Ευρώπη είδα μια πολύ πιο σύνθετη εικόνα της χώρας μου». Οι πόλεις που επισκέφτηκε -Φλωρεντία, Παρίσι, Μαγιόρκα, Βαρκελώνη- του έδειξαν πως κάθε τόπος έχει το δικό του «χρώμα» και ιστορία.
Στον ελεύθερο χρόνο του, ο Ρέντφορντ παρέμενε πιστός στη φύση: ιππασία, σκι, πεζοπορία. «Είμαι ο εαυτός μου όταν βρίσκομαι κοντά στη φύση. Είναι σαν τροφή», έλεγε, εξηγώντας γιατί επέλεξε να ζήσει στη Γιούτα. Όχι για πολιτικούς λόγους αλλά για τον τρόπο ζωής που του προσέφερε άπλετο φυσικό χώρο και ησυχία.
Και στο τέλος, με χιούμορ και ειλικρίνεια για την εμφάνισή του, ο ηθοποιός απάντησε στην εύκολη ερώτηση για το «μυστικό» της νεότητας. Δεχόταν τα κοπλιμέντα με ευγνωμοσύνη, αλλά είχε παραδεχθεί πως δεν είναι εμμονικός με τον εαυτό του και ότι η στροφή του στη σκηνοθεσία οφειλόταν εν μέρει στο ότι δεν του αρέσει να κοιτάζει τον εαυτό του ούτε στον καθρέφτη.
ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ
Source link
