Η εικόνα συνηθίζουμε να λέμε στο δημοσιογραφικό στερεότυπο μιλά από μόνη της. Τρεις Εκκλησιές, Ιούλιος 2025. Στα νότια του Ηρακλείου, σε μια από τις πιο γραφικές, απομονωμένες και ιδιαίτερες παραλίες του Νότου. Μέχρι πρόσφατα τουλάχιστον. Τώρα μια άλλη εικόνα. Με δεκάδες αφικνούμενους που δεν ξέρουμε τι είχαν στο μυαλό τους, φεύγοντας από την απέναντι ακτή της Αφρικής, αλλά σίγουρα δεν είχαν στη σκέψη τους τη γραφική παραλία του δήμου Αρχανών – Αστερουσίων.
Ρούχα που τα πότισε η αλμύρα και που προσπαθούν να στεγνώσουν σε μια αυτοσχέδια απλώστρα στις δύο άκρες του δρόμου. Ταλαίπωροι άνθρωποι καθισμένοι στην άκρη του δρόμου, με την πραμάτεια τους απλωμένη μπροστά τους, ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, παντόφλες, ένα σεντόνι και μια πλαστική σακούλα, με ό,τι φόρτωσαν από τη χώρα προέλευσης τους γι’ αυτό το ταξίδι στο πουθενά.
Ντόπιος ούτε για δείγμα, σ’ αυτή την ιδιότυπη κατάληψη. Μοναχά στο βάθος η εκκλησία με το σταυρό πάνω της και μια ελληνική σημαία που σαστισμένη με όσα βλέπει, ταυτοποιούν πως βρισκόμαστε κάπου στην Ελλάδα, στην εσχατιά της Ευρώπης.
Image
Μιας Ευρώπης που ουδόλως φαίνεται να την απασχολεί τι συμβαίνει στα νότια σύνορα της και μια Ελλάδα που σκυλοκαβγαδίζει για τον ΟΠΕΚΕΠΕ και αλληθωρίζει για μια Μουρτζούκου, την ώρα που εδώ γίνεται πόλεμος!
Source link
