Η απόφαση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να στείλει πλοία του Πολεμικού Ναυτικού έξω από τα χωρικά ύδατα της Λιβύης για τον έλεγχο των παράνομων μεταναστευτικών ροών, όπως ανακοινώθηκε κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Τασούλα στις 23 Ιουνίου 2025, έρχεται με καθυστέρηση που εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την αποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής.
Ενώ το φαινόμενο των αυξημένων ροών από την Αφρική προς τη Γαύδο και την Κρήτη βρίσκεται σε έξαρση από τον Δεκέμβριο του 2023, η κυβέρνηση φαίνεται να αφυπνίζεται μόλις τώρα, παρασυρμένη από τις παραπλανητικές διαβεβαιώσεις προηγούμενων ηγεσιών του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου περί «ραγδαίας μείωσης» των ροών.
Αργοπορημένη δράση στο μεταναστευτικό
Η ανάπτυξη πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού στη Λιβύη αποτελεί μια κίνηση που, αν και καλοδεχούμενη, έρχεται αργά. Οι μεταναστευτικές ροές προς τη Γαύδο και την Κρήτη έχουν κλιμακωθεί εδώ και ενάμιση χρόνο, επιβαρύνοντας τις τοπικές κοινωνίες και εκθέτοντας τα σύνορα της χώρας. Η κυβέρνηση, αντί να αντιμετωπίσει έγκαιρα το πρόβλημα, φαίνεται ότι εφησύχασε από τις ψευδείς αναφορές περί μείωσης των ροών, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των κατοίκων και των τοπικών αρχών. Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι «δεν θα κάνουν κουμάντο οι διακινητές» ακούγεται κενή, όταν η καθυστέρηση έχει ήδη δώσει στους διακινητές το πάνω χέρι.
Απουσία στρατηγικής στη Μέση Ανατολή
Η κρίση στη Μέση Ανατολή, που αποτελεί βασική αιτία των μεταναστευτικών ροών, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζεται με τη δέουσα σοβαρότητα. Ο κ. Μητσοτάκης κάλεσε τα εμπλεκόμενα μέρη να επιστρέψουν στις διαπραγματεύσεις, αλλά η έλλειψη συγκεκριμένων προτάσεων ή πρωτοβουλιών από την ελληνική πλευρά υποδηλώνει απουσία ουσιαστικής στρατηγικής. Η κυβέρνηση περιορίζεται σε γενικόλογες δηλώσεις, ενώ η περιοχή βυθίζεται σε περαιτέρω αστάθεια.
Ανεπαρκής αντίδραση για την επίθεση στη Δαμασκό
Η επίθεση στον ελληνορθόδοξο ναό στη Δαμασκό προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, την οργή της ελληνικής κυβέρνησης. Ωστόσο, η απλή έκκληση προς τη νέα συριακή κυβέρνηση για προστασία των θρησκευτικών κοινοτήτων δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα ή πιέσεις. Η Ελλάδα, με τη μακρά παράδοση υπεράσπισης της ορθοδοξίας, οφείλει να αναλάβει πιο δυναμικό ρόλο, αντί να περιορίζεται σε διατυπώσεις αποτροπιασμού.
Χαμένη ευκαιρία για ηγεσία
Η καθυστερημένη αντίδραση του πρωθυπουργού στο μεταναστευτικό, η έλλειψη προδραστικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή και η χλιαρή στάση απέναντι σε διεθνή ζητήματα όπως η επίθεση στη Δαμασκό, τα όσα συμβαίνουν με την Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά και τις πρόσφατες αντιδράσεις της Λιβύης για τα ελληνικά οικόπεδα στα νότια της Κρήτης, αποκαλύπτουν μια κυβέρνηση που κινείται χωρίς πυξίδα. Οι πολίτες της Γαύδου και της Κρήτης, που βιώνουν τις συνέπειες της κυβερνητικής ολιγωρίας, αξίζουν μια πιο αποφασιστική και έγκαιρη δράση. Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίσει να ακολουθεί τα γεγονότα, αλλά οφείλει να τα διαμορφώνει με σαφήνεια και τόλμη.
Σχετικά άρθρα
Source link
