“Αλλού τρως, αλλού πίνεις, αλλά αλλού πας και τα δίνεις!!”

Το ακούσαμε στο πλαίσιο της “Αναπτυξιακής Διάσκεψης” που έγινε στο Ηράκλειο, από την Επιτροπή Κρήτης του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Η αλήθεια είναι ότι δεν το γνώριζα και μεγάλη εντύπωση μου έκανε. Την ώρα που επιχειρείται να χτιστεί μια δυναμική συνεργασία μεταξύ Κρήτης και Αμερικής, αυτό που γίνεται στα Χανιά θυμίζει το άσμα “αλλού τρως, αλλού πίνεις κι αλλού…”. Αναφέρομαι στην Αμερικανική Ευκολία στη Σούδα, που, όπως μάθαμε από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Χανίων, δεν προμηθεύεται κανένα ντόπιο προϊόν!! Κι όμως, καλά ακούσατε. Από το εμφιαλωμένο νερό, μέχρι τα σαλατικά και τα λοιπά προϊόντα, όλα φτάνουν από άλλες περιοχές και κυρίως της Ιταλίας. 

Πώς γίνεται τώρα να είσαι στον τόπο που κατακτά κάθε χρόνο παγκόσμιες διακρίσεις, φημίζεται για την κουζίνα και τα προϊόντα του, έχεις την εγκατάστασή σου εκεί και προτιμάς να λαμβάνεις τις προμήθειές σου από αλλού, δεν το πολυκαταλαβαίνω. Να περάσει από το μυαλό μου ότι υπάρχουν συμφωνίες που τις υπογράφουν σε κεντρικό επίπεδο; Δεν μπορώ να δεχτώ όμως ότι με τον τρόπο αυτό εδραιώνεται αυτό το κλίμα με τις τοπικές κοινωνίες, που αν μη τι άλλο λέγεται ότι επιχειρείται. Δε θα μπω σε οποιοδήποτε συζήτηση περί οφέλους κ.λπ. Όμως είναι, αν μη τι άλλο, κομματάκι περίεργο να μην έχει μέχρι σήμερα αυτή η λογική αλλάξει. Ελπίζουμε μετά την Επιτροπή Κρήτης του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου να είναι από τα πρώτα που θα τεθούν ως ζητήματα.