Η Κρήτη, με τη στρατηγική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο και τις σημαντικές στρατιωτικές υποδομές που φιλοξενεί, βρίσκεται στο επίκεντρο δυσοίωνων σεναρίων που αφορούν έναν πιθανό πυρηνικό πόλεμο.
Σύμφωνα με τη γνωστή προσομοίωση «Plan A» του Πανεπιστημίου Princeton, οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις που αποτελούν κρίσιμους κόμβους του ΝΑΤΟ καθίστανται πρωταρχικοί στόχοι πυρηνικών πληγμάτων σε περίπτωση γενικευμένης σύγκρουσης.
Η ναυτική και αεροπορική βάση της Σούδας αποτελεί τον σημαντικότερο στρατιωτικό κόμβο των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η βάση χρησιμοποιείται ως σημείο ανεφοδιασμού πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, ενώ φιλοξενεί κρίσιμες υποδομές επιτήρησης και ελέγχου. Η παρουσία αυτών των εγκαταστάσεων καθιστά την Κρήτη αναπόσπαστο μέρος του αμυντικού σχεδιασμού της Δύσης, αλλά ταυτόχρονα την καθιστά και πρωταρχικό στόχο σε ένα σενάριο πολέμου.
Η προσομοίωση «Plan A», που αναπτύχθηκε από ερευνητές του Princeton, αποτυπώνει μια πλήρη πυρηνική σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Σε αυτό το υποθετικό αλλά τεκμηριωμένο σενάριο, στρατιωτικές βάσεις, αεροπορικά κέντρα και ναυτικές εγκαταστάσεις πλήττονται μαζικά κατά την αρχική φάση των πυρηνικών ανταλλαγών. Η βάση της Σούδας θεωρείται, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές, κομβικό σημείο των συμμαχικών επιχειρήσεων και, επομένως, πιθανός πρωτεύων στόχος σε περίπτωση εχθροπραξιών.
Σε περίπτωση πυρηνικού πλήγματος στη Σούδα, οι συνέπειες για την Κρήτη θα είναι καταστροφικές. Η έκρηξη θα προκαλούσε εκτεταμένες ανθρώπινες απώλειες, ισοπεδώνοντας την περιοχή γύρω από τη βάση και εκτοξεύοντας ραδιενεργά κατάλοιπα που θα μόλυναν τον αέρα, το έδαφος και το θαλάσσιο περιβάλλον. Πόλεις όπως τα Χανιά και περιοχές της Δυτικής Κρήτης θα βυθίζονταν σε κατάσταση χάους, ενώ οι επιζώντες θα αντιμετώπιζαν σοβαρές συνέπειες ακτινοβολίας, με συμπτώματα όπως εγκαύματα, ναυτία, εσωτερική αιμορραγία και, σε πολλές περιπτώσεις, θάνατο.
Η ραδιενεργή πτώση (fallout) θα είχε εκτεταμένες επιπτώσεις και στο υπόλοιπο νησί, ενώ η γεωργική παραγωγή, ο τουρισμός και η τοπική οικονομία θα κατέρρεαν. Ολόκληρη η Κρήτη θα μπορούσε να καταστεί μη κατοικήσιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω της μόλυνσης.
Η προσομοίωση του Princeton και τα σενάρια που προκύπτουν αναδεικνύουν την ευάλωτη θέση της Κρήτης
Η προσομοίωση του Princeton και τα σενάρια που προκύπτουν αναδεικνύουν την ευάλωτη θέση της Κρήτης. Η παρουσία των στρατιωτικών εγκαταστάσεων μπορεί να εξασφαλίζει τη γεωπολιτική σημασία του νησιού, αλλά ταυτόχρονα το μετατρέπει σε πιθανό επίκεντρο μιας ανείπωτης πυρηνικής καταστροφής.
Σύμφωνα με τον Δρ. Άλεξ Γκλέιζερ, έναν από τους ερευνητές που συνέβαλαν στη δημιουργία της προσομοίωσης “Plan A” του Πανεπιστημίου Πρίνστον, η πρόσφατη κρίση μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ ήταν και παραμένει η σοβαρότερη με πιθανή πυρηνική διάσταση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ο ίδιος επισημαίνει ότι, παρά το γεγονός πως πολλοί αναλυτές θεωρούν τον κίνδυνο πυρηνικού πολέμου “μικρό”, τέτοιες κρίσεις συχνά οδηγούν σε κακή επικοινωνία μεταξύ των μερών, επιδεινούμενες από την έλλειψη ενεργών γραμμών επικοινωνίας μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.
Η προσομοίωση “Plan A” καταδεικνύει ότι, σε περίπτωση πυρηνικής σύγκρουσης, στρατιωτικές βάσεις όπως αυτή της Σούδας στην Κρήτη θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρωταρχικούς στόχους. Η καταστροφή τέτοιων εγκαταστάσεων θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την τοπική κοινωνία και το περιβάλλον, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για αυξημένη επαγρύπνηση και επανεξέταση των στρατηγικών ασφαλείας.
Επιπλέον, η παρουσία κρίσιμων στρατιωτικών υποδομών στην Κρήτη, όπως το κρηπίδωμα Κ-14 που φιλοξενεί πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα και υποβρύχια, ενισχύει τη γεωστρατηγική σημασία του νησιού, καθιστώντας το στόχο σε περίπτωση σύγκρουσης.
Δείτε το video με την προσομοίωση:
Φάση 1: Τοπική Πυρηνική Κλιμάκωση
Η σύγκρουση αρχίζει με τη Ρωσία να εξαπολύει ένα προειδοποιητικό πυρηνικό πλήγμα από βάση στη Μαύρη Θάλασσα, με στόχο να ανακόψει την προέλαση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Σε απάντηση, το ΝΑΤΟ πραγματοποιεί ένα τακτικό πυρηνικό αεροπορικό χτύπημα κατά ρωσικών στρατιωτικών μονάδων. Αυτή η αρχική ανταλλαγή σηματοδοτεί την έναρξη της πυρηνικής κλιμάκωσης.
Φάση 2: Ευρεία Πυρηνική Ανταλλαγή στην Ευρώπη
Η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία, με τη Ρωσία να εκτοξεύει περίπου 300 πυρηνικά όπλα εναντίον βάσεων του ΝΑΤΟ και προωθούμενων στρατευμάτων στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας αεροσκάφη και πυραύλους μικρού βεληνεκούς.
Σε αυτή τη φάση δέχεται πυρηνικό πλήγμα η βάση του ΝΑΤΟ στη Σούδα και η Σμύρνη καθώς εδράζεται το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Το ΝΑΤΟ απαντά με περίπου 180 αεροπορικά πυρηνικά πλήγματα κατά ρωσικών στρατιωτικών στόχων. Αυτή η φάση της σύγκρουσης εκτιμάται ότι θα προκαλέσει περίπου 2,6 εκατομμύρια θύματα μέσα σε τρεις ώρες, καταστρέφοντας εκτεταμένες περιοχές της Ευρώπης.
Φάση 3: Στρατηγικές Πυρηνικές Επιθέσεις
Η κλιμάκωση συνεχίζεται με τη Ρωσία να εκτοξεύει πυρηνικά όπλα από σιλό, υποβρύχια και κινητούς εκτοξευτήρες, στοχεύοντας στρατηγικές υποδομές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις των ΗΠΑ. Το ΝΑΤΟ ανταποδίδει με περίπου 600 πυρηνικές κεφαλές που εκτοξεύονται από την ηπειρωτική Αμερική και υποβρύχια. Αυτή η φάση θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλέον 3,4 εκατομμύρια θύματα μέσα σε 45 λεπτά.
Φάση 4: Επίθεση σε Αστικά Κέντρα
Στην τελική φάση, και οι δύο πλευρές στοχεύουν τις 30 μεγαλύτερες πόλεις και οικονομικά κέντρα της αντίπαλης πλευράς, με σκοπό να καταστρέψουν κρίσιμες υποδομές και να αποτρέψουν την ανάκαμψη μετά τον πόλεμο. Κάθε πόλη δέχεται από 5 έως 10 πυρηνικά πλήγματα, οδηγώντας σε επιπλέον 85 εκατομμύρια θύματα μέσα σε 45 λεπτά.
Συνολικά, η προσομοίωση “Plan A” καταδεικνύει ότι μια πλήρης πυρηνική σύγκρουση θα μπορούσε να προκαλέσει πάνω από 90 εκατομμύρια θύματα (νεκρούς και τραυματίες) μέσα σε λίγες μόνο ώρες. Η Ευρώπη θα υποστεί ανυπολόγιστες καταστροφές, με τις περισσότερες μεγάλες πόλεις και στρατιωτικές εγκαταστάσεις να καταστρέφονται ολοσχερώς. Οι επιπτώσεις θα είναι παγκόσμιες, με μακροχρόνιες συνέπειες για την υγεία, το περιβάλλον και την παγκόσμια οικονομία.
Source link
