Χαμένοι στην μετάφραση ή εμπειρία ζωής; Του Βασίλη Σπυριδάκη*

Χαμένοι στην μετάφραση ή εμπειρία ζωής; Του Βασίλη Σπυριδάκη*

Φανταστείτε να αποχωρίζεστε το μέρος που μένετε όλη σας τη ζωή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Το συναίσθημα; Φόβος, άγχος για το νέο περιβάλλον και για τους ανθρώπους που θα συναντήσετε. Αλλά μέσα από τις νέες γνωριμίες, τις όμορφες και αξέχαστες στιγμές και την συνεργασία, να ανακαλύπτετε κάτι το διαφορετικό: ότι δεν υπάρχουν σύνορα μεταξύ των ανθρώπων. Αυτή ήταν η εμπειρία μου ως φοιτητής Erasmus, ένα ταξίδι 4.5 μηνών που με άλλαξε ως άνθρωπο και με βοήθησε να κατανοήσω σημαντικές αξίες, όπως η κοινωνικοποίηση και ο σεβασμός.

Ευρισκόμενος στο τρίτο έτος των σπουδών μου και έπειτα από ώριμη σκέψη, πήρα την γενναία απόφαση να αποχωριστώ το νησί στο οποίο γεννήθηκα, μεγάλωσα και σπουδάζω, όχι όμως για κάποιο σύντομο ταξίδι αλλά για να συμμετάσχω στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus και πιο συγκεκριμένα να φοιτήσω στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου στην Λευκωσία.

Υπήρξαν πολλοί παράγοντες που μου κίνησαν το ενδιαφέρον και με οδήγησαν στο να επιλέξω την Κύπρο, όπως οι καιρικές συνθήκες, οι αδελφικές σχέσεις μεταξύ των δύο λαών, η ιστορία που την χαρακτηρίζει, αλλά και οι συναισθηματικοί παράγοντες (εξαιτίας της συμπλήρωσης των 50 χρόνων από την βάρβαρη εισβολή των Τούρκων, που οδήγησε στην παράνομη κατοχή του 37% του βόρειου τμήματος της νήσου). Μια επιλογή για την οποία δεν μετανιώνω, καθώς ήρθα σε επαφή με ανθρώπους που υπήρξαν φιλόξενοι και στάθηκαν δίπλα μου σαν πραγματική οικογένεια σε αυτή την πρόκληση που αντιμετώπισα, ενώ παράλληλα έμαθα περισσότερα για την παράδοση και την ιστορία του νησιού, κάτι που δυστυχώς στην Ελλάδα δεν είχα την δυνατότητα.

Η εσωστρέφεια, το άγχος, η ανασφάλεια, ήταν συναισθήματα που με χαρακτήριζαν τις πρώτες μέρες που βρισκόμουν στην Λευκωσία. Η εμπειρία του Erasmus αποτελεί μια πραγματική δοκιμασία, η οποία ενέχει ρίσκα και δοκιμασίες, τις οποίες οφείλουμε να αποδεχτούμε έπειτα από την επιλογή μας να φοιτήσουμε σε μία χώρα του εξωτερικού. Μέσα από το εκπαιδευτικό υπόβαθρο που το χαρακτηρίζει, μας δίνεται η ευκαιρία να διδαχτούμε νέες μεθόδους διδασκαλίας και μελέτης σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, να αναπτύξουμε το networking μας και να συνεργαστούμε με άτομα από διαφορετικές χώρες στην εκπλήρωση εργασιών, αναπτύσσοντας την δεξιότητα της συνεργασίας και εμπλουτίζοντας με αυτόν τον τρόπο το βιογραφικό μας σημείωμα ώστε να κατορθώσουμε να ανελιχθούμε στον επαγγελματικό τομέα που θα δραστηριοποιηθούμε στο μέλλον.

Ωστόσο δεν πρέπει να αγνοήσουμε και το κοινωνικό του υπόβαθρο, το οποίο κατά την προσωπική μου άποψη παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο στην διαδικασία του Erasmus. Ένα σημαντικό πλεονέκτημα που μας προσφέρει είναι η δυνατότητα της εξάσκησης και ανάπτυξης των κοινωνικών μας σχέσεων , βοηθώντας μας με αυτόν τον τρόπο στην ευκολότερη προσαρμογή στις νέες συνθήκες, στην ενίσχυση της εξωστρέφειας και των κοινωνικών σχέσεων, στην βαθύτερη κατανόηση της διαφορετικότητας αλλά και στην απόκτηση αυτοπεποίθησης. Ωστόσο, θα ήθελα να σταθώ στο τελευταίο, καθώς υπάρχει το λεγόμενο κοινωνικό άγχος, εξαιτίας της συνεχούς έκθεσης ή της δυσκολίας στην επικοινωνία, κάτι που παρατήρησα σε αρκετούς συμφοιτητές μου που δυσκολεύονταν να εκφραστούν με ευχέρεια στην αγγλική γλώσσα ή δεν είχαν την διάθεση να γνωριστούν με άτομα από διαφορετικές χώρες, με αποτέλεσμα να συναναστρέφονται μόνο με συμπατριώτες τους.

Παρόλ’ αυτά, υπήρξαν και περιπτώσεις, όπου οι γλωσσικές διαφορές δεν στάθηκαν εμπόδιο, και μια κοινή εμπειρία μέσα σε μία μέρα αποτέλεσε η αφορμή για το χτίσιμο πραγματικών και όμορφων σχέσεων.

Προσωπικά, η δύσκολη στιγμή του αποχαιρετισμού αποτέλεσε μία από τις δυσκολότερες στιγμές που έχω βιώσει, ωστόσο μετά την ολοκλήρωση αυτής της εμπειρίας, αισθάνομαι ευγνωμοσύνη που γνώρισα ανθρώπους με τους οποίους μοιράστηκα σκέψεις και απόψεις σε βραδινές συζητήσεις, απαλλάσσοντας με παράλληλα από διάφορα στερεότυπα που είχα και ελπίζω στο προσεχές μέλλον να ξαναβρεθώ μαζί τους. Συμπληρώνοντας, συνιστώ στον οποιονδήποτε να συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα Erasmus, διότι πιστεύω αποτελεί μια μοναδική εμπειρία ζωής που αναπτύσσει τις επαγγελματικές και κοινωνικές δεξιότητες ενός ατόμου, το οποίο είναι διατεθειμένο να δοκιμάσει κάτι το διαφορετικό στην ζωή του, να θέσει νέους στόχους και να διευρύνει με αυτόν τον τρόπο τους ορίζοντες του.

* Βασίλης Σπυριδάκης – Φοιτητής Οικονομικού Πανεπιστημίου Κρήτης

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Αναλάβετε τις ευθύνες σας. Του Βασίλη Σπυριδάκη

Τις πταίει; Του Βασίλη Σπυριδάκη*

Ακολουθήστε το ekriti.gr στο

Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις για την Κρήτη και όχι μόνο.


Source link